Later

En wat als we nu eens weggingen, vroeg zij. Naar ergens aan de zee, waar het rustig en mooi is. We zouden een houten hutje kunnen bouwen met rode luiken voor de ramen. We zouden de muren volschilderen met bloemetjes, zodat elke voorbijganger ziet dat wij gelukkig zijn. We hadden ook ons eigen moestuintje en een paar akkers, waarop we de vruchten zouden oogsten van onze eigen arbeid. In de lente zouden onze kinderen met de lammetjes spelen. In de zomer gaan we wandelen in de bergen achter ons hutje en als we helemaal boven zijn, picknicken we. We rollen door velden vol met pissebloemen. Als je alle pluisjes in een keer weg kan blazen, mag je een wens doen. In de winter zitten we dan rond het haardvuur en vertellen sprookjes aan de kinderen, ieder een paar personages en met verschillende stemmetjes. In de herfst kijken we naar de zon die oranje in de zee verdrinkt. Zou dat niet mooi zijn? Later, zei hij.